Szachoboks – Poboksujmy grając.

Enki Bilal
Foto: Hannah ASSOULINE/Literary Hub

Szachoboks to mental i pięści w jednym, dyscyplina dosyć niebanalna, połączenie hybrydowe intelektu z wysiłkiem fizycznym. Swoje początki miała w latach 80 w Wielkiej Brytanii, znana jest w Indiach, Rosji, a nawet Niemczech i tam też należy szukać informacji na temat tej nietuzinkowej konkurencji. Można dotrzeć do informacji, że prekursorem byli bracia Robinson z londyńskiego Samuel Montage Youth Centre, gdzie propagowano sport bliźniaczo podobny do szachoboksu.

Samuel Montagu Youth Centre
Foto: Samuel Montagu Youth Centre

Oficjalnie start tej dyscypliny datuje się jednak na 1992, a do jej powstania przyczynił się francuski artysta Enki Bilal, a w późniejszym okresie swoje trzy grosze w rozpropagowaniu tej konkurencji dorzucił Holender Iepe Rubingh lubujący się w pokazach na żywo z aktywną rolą publiczności. Pierwsza walka o mistrzostwo świata miała miejsce w Amsterdamie 2003 roku naprzeciw siebie stanęli ww. Iepe Rubingh, oraz Louis Veenstra, triumfatorem okazał się Rubingh. Po tym pojedynku zawiązano Światową Organizacje Szachowego Boksu(WBCO), w dwa lata po światowym czempionacie zorganizowano mistrzostwa Starego Kontynentu, same zawody odbyły się w Bułgarii, a triumfatorem został Tichomir Tyczko.

Iepe-Rubingh
Foto: Benjamin-Pritzkuleit

Od tego momentu zmagania sportowe w tej rywalizacji toczą się co cztery lata, a uczestnikami są zawodnicy z całego świata. tak jak już wspominano jest do konkurencja hybrydowa, więc szachoboks łączy w sobie dwie rożne dyscypliny, dlatego jego zasady są oparte są na przepisach tych rywalizacji. Jedna rozgrywka między dwoma zawodnikami składa się z 11 rund, z czego 6 polega na grze w szachy, natomiast przez 5 następnych uczestnicy boksują. Rundy rozgrywane są naprzemiennie – w parzyste odbywają się starcia pięściarskie, a w nieparzyste szachy. Każda runda szachowa trwa 4 minuty, a bokserska 3. Między nimi są minutowe przerwy, w trakcie których zawodnicy ubierają lub zdejmują rękawice bokserskie, a na ring wnoszony jest lub usuwany z niego stół do gry. Na wykonanie swoich ruchów gracz ma 12 minut, które może dowolnie wykorzystać podczas szachowych rund. W trakcie rywalizacji zawodnicy mają na sobie słuchawki, które wygłuszają dźwięki dochodzące z sali wypełnionej kibicami i pozwalają zachować niezbędne skupienie.

Szachoboks
Foto: Niemul

Triumfatorem rozgrywki w szachoboks można zostać, gdy uda się zamatować konkurenta w rozgrywce szachowej, lub gdy jeden z uczestników przekroczy dopuszczalny czas gry 12 minut. Zawodnik może także wygrać przez nokaut w boksie lub decyzję sędziego, który przedwcześnie zastopuje walkę na pięści. Uczestnik potyczki może także przechylić szale na swoją korzyść, po poddaniu się konkurenta w szachach lub boksie. W przypadku gdy w rozgrywce szachowej dojdzie do mata, to zwycięża ten, który zdobył więcej punktów w rywalizacji pięściarskiej. Jeżeli remis będzie miał miejsce także w boksie, to wygrywa posiadacz czarnych figur w grze.

Arik Braun
Foto: CHESSBOXING/Twitter/@ChessBoxing

I taka o to ciekawostka, pierwszym na świecie zawodowym szachobokserem jest niemiecki arcymistrz szachowy Arik Braun, który sięgnął po indywidualne mistrzostwo świata juniorów do lat 18 oraz tytuł szachowego mistrza Niemiec.

Źródło: Młody Technik

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.


*